Ο αγώνας της Sanaa Taleb είναι σε μεγάλο βαθμό γνωστός. Γυναίκα μετανάστρια από το Μαρόκο, εργάτρια στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και εδώ και ένα χρόνο φυλακισμένη στο Κέντρο Κράτησης στο Ελληνικό (ή Σούρμενα). Έχει δώσει έναν αγώνα μέσα στο κέντρο, με αποχή συσσιτίου, με αντίσταση στη προσπάθεια για βίαιη απέλασή της για την οποία δικάζεται 1 Μάρτη. Αγώνας που την έχει απομονώσει κατά καιρούς από τις άλλες συγκρατούμενές της και που τις έχει «προσφέρει» παραπάνω μήνες μέσα στη Κέντρο. Δεν είναι σκοπός αυτού του κειμένου να ενημερώσει για τον αγώνα της λεπτομερώς (υπάρχει το απαραίτητο υλικό για όσες/ους ενδιαφέρονται καθώς και η συνέλευση των αλληλέγγυων των κρατουμένων στα νότια). Σκοπός είναι να θέσουμε μερικά ερώτηματα (και να τα απαντήσουμε): γιατί ο αγώνας της Taleb δεν έχει τύχει της αλληλεγγύης που θα θέλαμε; γιατί θα έπρεπε να τύχει αυτής της αλληλεγγύης; γιατί ο αγώνας της Taleb είναι ο πιο σημαντικός αγώνας σε αυτή τη συγκυρία;
Για να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα θα χρησιμοποιήσουμε και συμπεράσματα/εργαλεία που αναπτύχθηκαν σε 2 προηγούμενα κείμενα σχετικά με την αλληλεγγύη και το βίωμα-διαφορά.
Ερώτημα 1ο: γιατί ο αγώνας της Taleb δεν έχει τύχει της αλληλεγγύης που θα θέλαμε;
Continue reading