Ένα πρόβλημα (απ’ τα πολλά) πλανάται πάνω από τις διαδικασίες μας. Αυτό του φετιχισμού των εννοιών και των πρακτικών μας. Φετιχισμός που σημαίνει απονέκρωση. Το πρώτο θέμα εμφανίζεται ήδη απ’ την αρχή. Είναι στο σημείο εκείνο που ξεκινάμε δηλώνοντας περήφανα πόσο ενάντια στην ιεραρχία είμαστε, πόσο αντιφασίστες, αντιρατσιστές, αντισεξιστές, πόσο συνδιαμορφώνουμε οριζόντια και διάφορα άλλα πομπώδη. Θα ήταν πολύ πιο τίμιο και πολιτικά ζωογόνο να ξεκινούσαμε λέγοντας πως «είμαστε ρατσιστές και σεξιστές και συγκροτούμαστε ιεραρχικά με αρχηγούς και υπασπιστές και συναντιόμαστε όλοι και όλες μαζί μπας και βρούμε έναν τρόπο να τα ξεπεράσουμε όλα αυτά από κοινού». Εντάξει, δε χρειάζεται να βγάλουμε και δημόσιο κείμενο στο indymedia αν μας πειράζει τόσο πολύ αλλά θα μπορούσαμε να το έχουμε σαν εσωτερικό οδηγό.
Μια από τις έννοιες/διαδικασίες που ταλαιπωρείται πάρα πολύ είναι αυτή της «συνδιαμόρφωσης». Τι πραγματικά σημαίνει συνδιαμόρφωση, τι συμβαίνει στην πράξη και πώς αυτό διαμορφώνει τις διαδικασίες αλλά και τα πολιτικά μας περιεχόμενα. Αυτά είναι τα ερωτήματα της παρακάτω δουλειάς, τα οποία θα (προσπαθήσουμε να) απαντήσουμε.
Μίνιμουμ πολιτική συμφωνία Continue reading