Η τηλεόραση και τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης, έντυπα και διαδικτυακά, έχουν αναπτύξει τόσες δεκαετίες τώρα μεθόδους προπαγάνδισης, εξαπάτησης αλλά κυρίως διαμόρφωσης της συνείδησης των υπηκόων του κράτους που σίγουρα χρειαζόμαστε ένα εγχειρίδιο για να τα αντιμετωπίσουμε. Αυτό το σημείωμα θα ήθελε να είναι ένα μικρό κομμάτι σε αυτό το εγχειρίδιο που θα πρέπει να φτιάξουμε και να το μοιράσουμε σε κάθε σπίτι.
Ας πάρουμε το παράδειγμα Παπαδήμου και άλλων δύο γεγονότων για να μιλήσουμε για αυτές τις μεθόδους. Πάντοτε η άμεση εμπειρία είναι πιο χρήσιμη. Αρχικά, πρέπει να τονίσουμε πόσο μη ουδέτερη είναι η ίδια η έννοια του γεγονότος. Αν κάτι συμβεί και δεν εμφανιστεί στα μέσα ενημέρωσης έχει συμβεί; Φυσικά και έχει συμβεί αλλά αν δεν εμφανιστεί στο δημόσιο λόγο δεν μπορεί να γίνει δημόσιο γεγονός, δεν γίνεται μέρος του κοινού κόσμου και τελικά δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο της πολιτικής. Οπότε ευθύς εξαρχής τα μέσα ενημέρωσης έχουν το πάνω χέρι στο τι θα συνιστά δημόσιο γεγονός και άρα έχει κοινωνικό και πολιτικό ενδιαφέρον για όλους μας. (Εδώ είναι τα δικά μας μέσα – όπως το provo, indymedia κ.α.) – που προσπαθούν να αγωνιστούν ενάντια σε αυτό το πάνω χέρι των εταιρικών μέσων με μηδαμινούς πόρους και ελάχιστες δυνάμεις συγκριτικά με τις χιλιάδες έμμισθων που κάνουν αυτή τη δουλειά).
Πέρα από τη δύναμη να καθοριστεί το γεγονός, πάμε να δούμε πως αφού εν τέλει το παρουσιάσει ως δημόσιο το κάνει με τέτοιο τρόπο ώστε να διαμορφώσει την αντίληψη για τον κόσμο (πως φτιάχνει ιδεολογία).
Γεγονός 1: Ο φάκελος-έκπληξη στον Παπαδήμο (25/05).
Όλα τα μέσα το βάλανε ως πρώτο θέμα. Ως ένα συνταρακτικό γεγονός που χτυπάει κατευθείαν τη δημοκρατία. Δηλαδή, το σύστημα στο σύνολό του. Αμέσως, αναδείχθηκε το μεγάλο πρόβλημα της τρομοκρατίας, το οποίο είναι συστηματικό και υπάρχει μεγάλη αναγκαιότητα για να επιλυθεί ως τέτοιο.
Βλέπουμε τα εξής:
Α) Το χτύπημα στον Παπαδήμο παρουσιάζεται ως χτύπημα σε
όλους μας, κάτι που αφορά και απειλεί και την δικιά μας ασφάλεια και τη
δημοκρατία (μας).
Β) Παρουσιάζεται το χτύπημα ως ένα δομικό πρόβλημα της
κοινωνίας μας (είτε αυτό αφορά την ασφάλεια, την παιδεία ή δε ξέρω εγώ
τι άλλο).
Γ) Η λύση σε όλα αυτά τα προβλήματα εμφανίζεται πως
είναι είτε περισσότερη ασφάλεια, είτε περισσότερη πρόληψη, είτε κάτι
παρόμοιο – όπως και να έχει, η λύση έχει να κάνει με την περισσότερη
παρέμβαση του κράτους στις ζωές μας.
Γεγονός 2: Έκρηξη με τραυματίες σε εταιρεία υγραερίου στον Ασπρόπυργο
Continue reading