Πώς να αποφύγετε τον Ιό της Κυριαρχίας; (Έβρος και Κορωνοϊός είναι πόλεμος κοινωνικός!)

Εδώ σε μορφή pdf

Τις έκτακτες καταστάσεις έχει τη δυνατότητα να τις αξιοποιήσει αυτός που έχει στρατηγική. Και μάλιστα με τέτοιο τρόπο ώστε να την υπηρετήσουν ακόμα πιο αποτελεσματικά, ακόμα πιο γρήγορα. Αυτός που δεν έχει στρατηγική είναι καταδικασμένος να υπαχθεί ακόμα περισσότερο στα σχέδια του αντιπάλου του.

—————————————————

Είναι πραγματικά καταθλιπτικό να βλέπεις πόσο εύκολα η Κυριαρχία μπορεί να κινητοποιήσει και να κατευθύνει τους υποτελείς όπου γουστάρει (είτε με την κρίση, είτε με την εισβολή στον Έβρο, είτε με τον κορωνοϊό), πόσο εύκολα μπορεί να παρουσιάζει τα δικά της προβλήματα ως δικά μας, πόσο εύκολα εν τέλει να μας οργανώσει και να μας υποτάξει ακόμα πιο πολύ. Υπάρχει και κάτι πιο καταθλιπτικό όμως. Όταν αυτό το παθαίνουν οι πολιτικοποιημένοι υποτελείς. Είτε όταν «ακολουθούν» συνειδητά ή ασυνείδητα τις άνωθεν εντολές, είτε όταν παραμένουν στο κόσμο τους.

Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Στις 6 Αυγούστου του 1976, το πλοίο «ΧΟΡΑ» του τούρκικου κράτους έπλευσε στα βορειοανατολικά της Λέσβου για να κάνει σεισμικές έρευνες παραβιάζοντας, σύμφωνα με την οπτική του ελληνικού κράτους, την ελληνική υφαλοκρηπίδα. Αυτό το γεγονός δημιούργησε μία από τις γνωστές κρίσεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και έχει καταγραφεί στη μνήμη του δημόσιου λόγου όχι με τις κινήσεις του ελληνικού ή του τούρκικου κράτους αλλά με τη πασίγνωστη δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου στα πλαίσια της περιοδείας του στο νομό Έβρου και συγκεκριμένα στην Αλεξανδρούπολη: «Βυθίσατε το Χόρα». Σε μια εποχή που το ΠΑΣΟΚ ήταν ανερχόμενη αντιπολίτευση και πολεμούσε τη Δεξιά όσο τίποτα άλλο, το ΠΑΣΟΚ ρωτούσε γιατί «δεν βυθίσατε το ΧΟΡΑ». Μια εποχή που οι κοινωνικοί αγώνες ήταν σε μεγάλη ένταση και το ΠΑΣΟΚ προσπαθούσε να τους διαμεσολαβήσει (πράγμα που έκανε με μεγάλη επιτυχία). Το 1980, τέσσερα χρόνια αργότερα, παραδέχθηκε στη Βουλή ότι ουσιαστικά αυτή τη δήλωση την έκανε σε συνεννόηση με τον Καραμανλή, πράγμα που επιβεβαίωσε και ο Κανελλόπουλος λέγοντας: «προέβη στη διατύπωση των λέξεων εκείνων για ορισμένο Εθνικό σκοπό».[1]

Η πρώτη φορά Αριστερά, το ΠΑΣΟΚ, σε μια περίοδο φοβερής κοινωνικής πάλης και με διακηρυγμένο εχθρό τη Δεξιά, σε στιγμή εθνικής έντασης επέδειξε στάση ευθύνης «στα κρίσιμα θέματα» και συνεργάστηκε ακόμα κι αν δεχόταν τα πολιτικά πυρά. Μια εποχή που βγαίνανε καραμπίνες στα εκλογικά κέντρα του ΠΑΣΟΚ από τους οπαδούς της ΝΔ στην επαρχία. Δηλαδή, που η πάλη ανάμεσα στη Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ ήταν πραγματικότατη. Η εθνική ενότητα, όμως, χρειάζεται όλο το πολιτικό φάσμα, δε χορεύεται από έναν. Ο ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να βάλει πλάτη στο μεταναστευτικό είναι η σημερινή μίζερη εκδοχή αυτού του παρελθόντος, αυτής της λειτουργίας της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Της απαραίτητης συνεργασίας Δεξιάς και Αριστεράς. Ο Τσίπρας επανέλαβε το ίδιο που είπε και για τις καταλήψεις, δηλώνοντας πως θα βάλει υπεύθυνα πλάτη. «Κι εμείς το κάναμε αυτό αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο». Διαφέρει ο τρόπος, η στρατηγική είναι κοινή.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ‘90s

Στις 14 Φεβρουαρίου του 1992, 1 εκατομμύριο άνθρωποι διαδηλώσανε στη Θεσσαλονίκη για το όνομα της Μακεδονίας. Με κλειστά καταστήματα, με προκηρυγμένη στάση εργασίας από το εργατικό κέντρο, με τα γυμνάσια να μην έχουν μαθήματα και να κατεβαίνουν υποχρεωτικά στις διαδηλώσεις. Στη Νέα Δημοκρατία δημιουργήθηκε σύγκρουση ανάμεσα στον Μητσοτάκη (πρωθυπουργό) και τον Σαμαρά (υπουργό εξωτερικών) με αφορμή την λεγόμενη πρόταση Πινέιρο που περιείχε το όνομα «Μακεδονία». Και ενώ ο Μητσοτάκης καλοέβλεπε την πρόταση αυτή ήταν πολλοί οι ψήφοι για να πάνε χαμένοι. Το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός στήριξαν ολόψυχα τα συλλαλητήρια. Το ΚΚΕ απήχε. Κάντε συγκρίσεις με το σήμερα και δείτε πως τα φέρνει η ζωή. Τον Ιούνιο του 1993 η Εκκλησία της Ελλάδος διοργανώνει ανοιχτή εκδήλωση προς τιμήν του Ράντοβαν Κάραζιτς (καταδικασθέντα για τη σφαγή  8.000 βόσνιων της Srebrenica) με συνδιοργανωτές την ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και την ΠΑΣΕΓΕΣ (αγρότες). Στήριξαν την εκδήλωση εκπρόσωποι από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΝ. [2]

Στην ίδια δεκαετία (και όχι μόνο σε αυτήν) έλαβαν χώρα και  οι δολοφονίες αλβανών μεταναστών στα σύνορα και εντός της χώρας από στρατό, αστυνομία και οπλισμένους πολίτες. Οι αλβανοί αντιμετωπίστηκαν ως εισβολείς εγκληματίες. Μια ιστορία που είναι γνωστή ή θα έπρεπε να είναι. Χωρίς να αναφερθούμε καν στον απίστευτο ρατσισμό που έκαναν τη λέξη «αλβανός» να χρησιμοποιείται ως βρισιά. Η ΓΣΕΕ στο ρόλο του ελέγχου της εργασίας μέσω του ΕΚΑ (εργατοϋπαλληλικό κέντρο Αθήνας) πρότεινε οι, χωρίς χαρτιά, αλβανοί μετανάστες να καταγράφονται στους τοπικούς ΟΑΕΔ και όσοι δεν το κάνουν «να θεωρούνται λαθραίοι και να απελαύνονται».

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ;
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ;

Μετά και την περίοδο ως το 2004 (με πολύ από ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό) από το 2006 ως το 2012 αναπτύσσεται μέσα από διάφορα γεγονότα ένα ρήγμα ανάμεσα στην πολιτική τάξη και την κοινωνία. Από τα φοιτητικά του 2006-07, το ζήτημα του μισθού (γενιά των 700 ευρώ), τον Δεκέμβρη του 2008 και τα μνημόνια η συναίνεση είχε διαρραγεί και η διαμεσολάβηση των κομμάτων πέρασε κρίση (οι εκλογές εκτός προγράμματος και η αναδιάταξη των κομμάτων είναι ενδεικτικές). Ο ΣΥΡΙΖΑ (πρώην ΣΥΝ – είδαμε λίγο από το παρελθόν του) τα κατάφερε. Διαμεσολάβησε εκ νέου τα πλειοψηφικά κοινωνικά συμφέροντα ως μια κακή απομίμηση του ΠΑΣΟΚ του ’80. Κατάφερε να γίνονται διαδηλώσεις ΥΠΕΡ της κυβέρνησης μετά από χρόνια συγκρούσεων είτε με αντικρατικό, είτε με αντικυβερνητικό χαρακτήρα. Κατάφερε, δηλαδή, να κινητοποιήσει σημαντικό τμήμα ανθρώπων που βγήκαν στο δρόμο στο πλάι του κράτους. Η ταύτιση του λαού με το κράτος του είναι η αρχή του φασισμού. Φυσικά το δημοψήφισμα είναι η κορυφαία στιγμή αυτής της κινητοποίησης. Όπου το κράτος δημιούργησε μια ταξική πόλωση που ενώ δημιουργούσε πραγματική ταξική ένταση στα λεωφορεία, στα καφέ και γενικά στη κοινωνία (πράγμα αρκετά ωραίο για όσους το ζήσαμε) ήταν την ίδια στιγμή μια τεχνητή πόλωση για την ενδυνάμωση του κράτους και της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε, επίσης, πολύ αποτελεσματικά να συνεχίσει τις συμμαχίες με άλλα κράτη για την κατάκτηση της θάλασσας ανάμεσα σε Κρήτη και Κύπρο και της λεκάνης του Ηροδότου που τόσο πολύ θέλει για τα πιθανά κοιτάσματά της. Μια καθόλα επεκτατική πολιτική γνήσιου αριστερού πατριωτισμού. Κατάφερε κι άλλα.

Να μετατρέψει τους «λαθρομετανάστες» σε «παράτυπους μετανάστες». Δηλαδή, να στρέψει τα φώτα στο δράμα των μεταναστών/προσφύγων και με αυτό τον τρόπο να καταφέρει να ξαναδιαμεσολαβήσει την αλληλεγγύη, τον ανθρωπισμό, την ευαισθησία των ανθρώπων που προσέτρεξαν σε στήριξη. Να νομιμοποιήσει από κρατική σκοπιά την αλληλεγγύη στους μετανάστες, διατηρώντας παράλληλα ατόφια την κρατική πολιτική των κέντρων κράτησης, των ανοιχτών κέντρων κράτησης αλλά πλέον με την αναβαθμισμένη υπαγωγή της ζωής των μεταναστών στην εξουσία του στρατού. Χούντα για λίγους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, κατάφερε να διαμεσολαβήσει και να κινητοποιήσει μια μερίδα της ελληνικής κοινωνίας που είναι κάπως πιο προοδευτική από τους χριστιανούς, χουντικούς φονταμενταλιστές. Να τους εντάξει στην κρατική αγκαλιά την ίδια ώρα που προχωρούσε τα σχέδια για τα εργασιακά, για τους μετανάστες, τα ενεργειακά και την επέκταση της ελληνικής κυριαρχίας στη ΝΑ Μεσόγειο με τη συμμαχία με Ισραήλ, Αίγυπτο, Κύπρο και μισή Λιβύη. Κατάφερε να μεγαλώσει την αγκαλιά του έθνους, να κάνουμε ένα βήμα προς τον ολοκληρωτισμό που μας αξίζει. Σαν το ΠΑΣΟΚ.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΒΡΩΜΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ;

Σήμερα η ΝΔ μετατρέπει τους «παράτυπους μετανάστες» όχι σε «λαθρομετανάστες» αλλά σε «εισβολείς». Back to the ‘90s! Μέχρι και το MEGA ανοίξανε. Το κάθε κόμμα προσπαθεί να κινητοποιήσει τους δικούς του πελάτες. Αντί να πουλάει ανθρωπισμό και αλληλεγγύη, πουλάει αυτό που ξέρει καλά. Νόμο, τάξη, μπατσαρία και εθνική, χριστιανική, πατριαρχική ενότητα. Για να προωθήσει τα μέτρα που έρχονται προσλαμβάνει άπειρους μπάτσους για να στρατιωτικοποιηθεί η κοινωνία, οι πλατείες και τα πάρκα. Σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που επανέρχεται, τα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα δυτικά κράτη και τους διακρατικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή και ευρύτερα, το ελληνικό κράτος χρειάζεται να ενισχύσει την εθνική του ομοψυχία ενώ ταυτόχρονα δεν έχει να προσφέρει και κανένα ιδιαίτερο όφελος στους υποτελείς του – ακόμα κι αν είναι δεξιοί πατριώτες. Και αυτό σε όλα τα μέτωπα. Δεν είναι και εύκολο εγχείρημα. Ένας τρόπος για να το κάνει αυτό θα ήταν ένα στρατιωτικό επεισόδιο με την Τουρκία, τα νέα Ίμια ώστε υπό την απειλή του πολέμου να ανυψωθεί το ηθικό, να μετρήσει δυνάμεις και να αποπροσανατολίσει εντελώς από τα πραγματικά μέτρα που παίρνει (έχουν κυκλοφορήσει ευτυχώς στο διαδίκτυο). Δεν του έκατσε το στρατιωτικό επεισόδιο αλλά ο Ερντογάν για τους δικούς του λόγους, του πρόσφερε ένα δώρο. Και τι έκαναν οι αθεόφοβοι; Παρουσιάσανε τους μετανάστες ως εισβολείς. Σε αυτή την αντιμετώπιση σίγουρα έπαιξε ρόλο και η μαλακία που έγινε στα νησιά που «έλληνες χτυπούσαν έλληνες» και κάπως έπρεπε να ξανατονώσει με τρόπο άμεσο και ισχυρό την εθνική ομοψυχία.[3] Η μαζική παράκρουση – δείγμα κανονικού, λαϊκού εκφασισμού – έγινε πραγματικότητα. Γνωρίζουμε όλοι για την προσπάθεια κινητοποίησης και δημιουργίας παραστρατιωτικών ομάδων, πολιτοφυλακών και γυναικών που πλέκουν κάλτσες για το μέτωπο. Όλη αυτή η εφεδρεία – πέραν των μισθωτών σωμάτων ασφαλείας και του στρατού – είναι για όλους εμάς. Είναι μια κινητοποίηση, ένα μέτρημα για τα επόμενα χρόνια. Για τη νομιμοποίηση των κλειστών κέντρων κράτησης ακόμα και σε ακατοίκητα νησιά, για την καταστολή της αγωνιζόμενης κοινωνίας.

ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ!
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΠΕΡΙΣΣΤΕΥΕΙ!

Το σημαντικό είναι πως ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και κάθε άλλο κόμμα, μικρό ή μεγάλο, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο καταφέρνουν να κινητοποιούν μαζικά τον κόσμο προς την κατεύθυνση που θέλει το κράτος. Έτσι, η κοινωνία και κάθε αγωνιστική της δραστηριότητα διοχετεύεται μόνο στα κανάλια του κράτους. Και εδώ είναι το πρώτο μεγάλο ζήτημα από τη σκοπιά της δικιάς μας στρατηγικής.

Είναι αλήθεια πως όσο κι αν θέλουμε να αλλάξουμε όλη τη κοινωνία θα μας πάρει μερικά χρονάκια παραπάνω να αλλάξουμε τους χριστιανούς, εθνικοπατριώτες, ρατσιστές. Έτσι απευθυνόμαστε πιο άμεσα σε ένα πιο προοδευτικό τμήμα της κοινωνίας. Ακριβώς αυτό το οποίο είναι η δουλειά της Αριστεράς απ’ όπου κι αν προέρχεται να διαμεσολαβεί και να εντάσσει στην κρατική αγκαλιά. Μιας Αριστεράς που δεν διστάζει να ψηφίζει μέτρα στη Βουλή την ίδια στιγμή που διαδηλώνει απ’ έξω εναντίον τους, μιας Αριστεράς που χρησιμοποιεί έννοιες όπως αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη, άμεση δημοκρατία, λαϊκές συνελεύσεις και ότι άλλο χωρίς καμιά ντροπή. Έχει κάνει την εμφάνισή της μέχρι και ελευθεριακή, αντικρατική Αριστερά. Δηλαδή, μια Αριστερά που η ξεφτίλα και η ηθική της μπορούν να συγκριθούν μόνο με αυτή του Άδωνη Γεωργιάδη που κάνει γαργάρα ότι έχει πει στο παρελθόν για να αναρριχηθεί όσο μπορεί.

Η Αριστερά, λοιπόν, και εδώ εννοώ την εξουσιαστική αριστερή στρατηγική του κόμματος και της διαμεσολάβησης στην κρατική αγκαλιά είναι ο βασικός αντίπαλος οποιασδήποτε ελευθεριακής προοπτικής. Και όχι η Δεξιά. Όσο κι αν ακούγεται παρανοϊκό στην αντιδεξιά υστερία που ζούμε, πρέπει τώρα να τελειώνουμε με την Αριστερά. Και ξαναλέω, εννοώ την στρατηγική της Αριστεράς και όχι τους ανθρώπους.

ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ: Η ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΖΩΗ

Η επέκταση του καπιταλισμού είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Αφενός, απαιτεί τον ταξικό πόλεμο, δηλαδή, την πειθάρχηση των ανθρώπων για να δουλεύουν με τον τρόπο που πρέπει και στα λεφτά που εξασφαλίζουν το κέρδος, αφετέρου, απαιτεί την κυριαρχία σε κάθε τι ζωντανό στο φυσικό κόσμο. Είτε για να το εκμεταλλευτεί, είτε τουλάχιστον για να μη στέκεται εμπόδιο στην επέκταση της κυριαρχίας του. Αυτό το ιδιότροπο εμπόρευμα που λέγεται «εργασιακή δύναμη» συνδυάζει και τα δύο μέτωπα με τα οποία η Κυριαρχία έχει να αναμετρηθεί. Είναι και εργάτης, είναι και φύση. Οπότε από τη μία πρέπει να τον καθυποτάξει στη μέγα-μηχανή της κυκλοφορίας του εμπορεύματος αλλά από την άλλη δεν θέλει να το σκοτώσει κιόλας. Η μέθοδος της Κυριαρχίας για την επέκταση του ελέγχου πάνω στη ζωή και τον κόσμο γενικά – γνωστή και ως επιστήμη – δουλεύει ακατάπαυστα για το ξεπέρασμα αυτών των προβλημάτων. Για παράδειγμα, αυτή η βιονική μέδουσα[4] όπου παραμένοντας ζωντανός οργανισμός διεγείρεται με μια μηχανή ώστε να επιταχύνει τη κίνησή της. Και αυτό παραμένοντας και υγιής. Η υπερδιέγερση είναι ουσιώδες χαρακτηριστικό της σύγχρονης ζωής (καφές, ζάχαρη, πορνό, fb, ναρκωτικά, συμπληρώματα κτλ). Ή το παράδειγμα με το Xenobot[5], μια μορφή έμβιου ρομπότ όπως το λένε. Στην ουσία πρόκειται για έναν δημιουργημένο από τον άνθρωπο βιολογικό οργανισμό που όμως έχει προγραμματιστεί για να εκτελεί συγκεκριμένες συμπεριφορές. Αυτές οι τεχνικές υπάρχουν ήδη στο κόσμο μας. Ας μη μας εκπλήσσουν επειδή παρουσιάζονται με ένα ένδυμα επιστημονικής δυστοπίας ή ουτοπίας.

Σε αυτό το επίπεδο τεχνογνωσίας της Κυριαρχίας θα πρέπει να έχουμε αντανακλαστικά και για τον 4^ο Παγκόσμιο Πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη. Η επεξεργασία και η χειραγώγηση του ζωντανού κάνει τα βιολογικά όπλα πιο επίκαιρα από ποτέ, παρόλο που τα επεξεργάζονται δεκαετίες τώρα. Και στο μέλλον θα είναι ακόμα περισσότερο επίκαιρα. Ήδη κυκλοφορούν άρθρα και αναφορές από διάφορες πηγές για ενδεχόμενο εμπλοκής των ΗΠΑ στην μετάδοση του ιού στην Κίνα.[6] Οι δυνατότητες υπάρχουν αποδεδειγμένα, δεν είναι επιστημονική φαντασία.[7] Με αποφυγή κάθε συνωμοσιολογίας και εμμονή στην τεκμηρίωση και την επιχειρηματολογία πρέπει να έχουμε τα αυτιά μας και το μυαλό μας ανοιχτά. Έτσι κι αλλιώς αυτό δε θα το μάθουμε σύντομα.

Έτσι, λοιπόν, υπάρχουν φορές που αυτό το γαμημένο εμπόρευμα «εργασιακή δύναμη» παθαίνει κοκομπλόκο, αρρωσταίνει, γίνεται μη λειτουργικό. Ακόμα χειρότερα μπορεί να μεταδίδει ιούς! Τα εργοστάσια επισκευής του εμπορεύματος αυτού – γνωστά και ως νοσοκομεία – είναι επιφορτισμένα για να αντιμετωπίζουν αυτές τις καταστάσεις. Έλα όμως που όταν τα πράγματα πάνε στραβά ακόμα και αυτά δε μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Έτσι τα κράτη, που παραμένουν ο βασικός κορμός άσκησης πολιτικής και κυριαρχίας, αναγκάζονται να διαχειριστούν τις υποτελείς τάξεις ώστε να μην καταρρεύσει το σύστημα. Αφενός, για να μη πεθάνουν τα απαραίτητα ζωντανά μέσα παραγωγής και κατανάλωσης των καπιταλιστικών εμπορευμάτων, αφετέρου για να μην διαρραγεί το συμβόλαιο ενάντια στο θάνατο που έχουν συνάψει οι Κύριοι με τους Υποτελείς.[8] Δυστυχώς, το βάθεμα της Κυριαρχικής σχέσης γενικά και της σχέσης κεφάλαιο ειδικά εξαρτά όλο και περισσότερο την ίδια μας τη ζωή από τα αφεντικά μας. ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα, θάνατο, μπελάδες και ένταση, γιατρούς να δίνουν τα πάντα στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία, φόβο και ζωτικές διεκδικήσεις από το κράτος. Αυτά είναι υπαρκτά πράγματα, υπαρκτές αντιθέσεις. Αλλά αυτά δεν είναι λόγος για να παραδοθούμε αμαχητί ή πόσο μάλλον να χάσουμε τα λογικά μας και να μη βλέπουμε την πραγματικότητα. Την πραγματική πραγματικότητα.

Το ζήτημα της ζωής από τη μεριά της Κυριαρχίας είναι πάντοτε ένα ζήτημα ελέγχου κι εξουσίας – ακόμα κι αν παρουσιάζεται ως φροντίδα και αγάπη. Είναι πάντοτε ένα αστυνομικό ζήτημα – ακόμα και στα μέρη μας από τη γέννηση του ελληνικού κράτους.[9] Και όχι μόνο σήμερα που, ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΘΕΟ ΣΑΣ, ο Χρυσοχοΐδης θα στέλνει υπαλλήλους να με ρωτάει αν έχω κορωνοϊό.[10]

Με άλλα λόγια το ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ.

Το πρόβλημα είναι η ανικανότητα διαχείρισης της κατάστασης σε αυτόν τον διμέτωπο αγώνα της Κυριαρχίας ενάντια στους δούλους και το φυσικό κόσμο. ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.

Ως αστυνομικό ζήτημα επομένως πρέπει να αντιμετωπιστεί και από τη μεριά μας. Είναι γνωστό πως ετούτος ο κόσμος στέκεται ακόμα όρθιος όχι χάρη στη Κυριαρχία αλλά χάρη στη συνεργασία και την αλληλεγγύη. Η Κυριαρχία δεν είναι ενάντια σε αυτά αρκεί να δουλεύουν για πάρτη της. Τώρα, λοιπόν, τα κράτη προσπαθούν να αξιοποιήσουν την αυθόρμητη τάση μας για συνεργασία, ενσυναίσθηση και αλληλεγγύη ώστε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα (το έκανε καλά ο ΣΥΡΙΖΑ με το μεταναστευτικό το ’15). Αυτό όμως δεν το κάνουν μόνο σε έκτακτες καταστάσεις, αυτό συμβαίνει κάθε μέρα. Σε ένα χώρο εργασίας δεν απαιτείται η συλλογική και συνεργατική κουλτούρα; Για να δουλέψει η αλυσίδα παραγωγής δε πρέπει να υπάρχει συνεργασία; Αυτά είναι τα θεμέλια του κόσμου μας. Σε αυτά βασίζεται και αυτή είναι και η δύναμή μας. Δε πρέπει όμως να τα χρησιμοποιούμε άκριτα. Πρέπει τη συνεργασία και την αλληλοβοήθεια να τις εφαρμόζουμε για να φτιάξουμε έναν ελευθεριακό κόσμο και όχι για να αναπαράγουμε την Κυριαρχία. Απέναντι στη Κυριαρχία υπάρχει μόνο πόλεμος.

ΤΙ ΜΑΣ ΖΗΤΑΝΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ;

«Είναι δύσκολο σε μια δημοκρατική χώρα να σταματήσεις να κάνεις οτιδήποτε κάνεις, να αρνηθείς την ελευθερία σου» μας λέει μια Ιταλίδα βουλευτής όταν ρωτάται πως θα αναγκάσουν τους ανθρώπους να μη βγαίνουν έξω.[11] Τι μας ζητάνε; Να καταργήσουμε τη δημοκρατία (αυτή που είναι τέλος πάντων), να αρνηθούμε την ελευθερία. Συνελήφθησαν φίλοι που συναντήθηκαν έτσι απλά ή άνθρωποι που θέλανε να πάνε διακοπές στην Ισπανία και φεύγανε από red zone περιοχές!! Μπορείς να βγεις έξω μόνο αν πας για δουλειά. Πάνω απ’ όλα η εργασία. Γιγαντιαία στρατόπεδα εργασίας η Ιταλία.

Και τι κάνουμε εμείς;;; Συζητάει ο κόσμος να ακυρώσει πορείες, ακυρώνει εκδηλώσεις, κλείνει στέκια, διαλύει τη συλλογική συνάντηση κατ’ εντολή του κράτους. Μέχρι και hashtag είδα «#AnarchyAgainstCovid19». Μα καλά τόσο δύσκολο είναι να αξιοποιήσουμε τα αναρχικά, αντικρατικά μας εργαλεία και να μην ψαρώσουμε; Όπως φαίνεται ναι και αυτή είναι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.

Το κράτος προσπαθεί κάθε φορά να οργανώσει την κίνησή μας. Δε μας θέλει στην ακινησία. Γι’ αυτό μισεί την απεργία, μισεί την τεμπελιά, το άραγμα. Πρέπει να κινούμαστε στο ρυθμό της κυκλοφορίας του εμπορεύματος. Ένας ρυθμός που όσο περνάνε τα χρόνια όλο και επιταχύνεται, χρειάζεται όλο και πιο πολλά διεγερτικά, χρειάζεται το κορμί μας να τεντωθεί όλο και περισσότερο. Αυτό το «τέντωμα» είναι η αιτία θανάτων σήμερα αλλά δεν θα γίνει καμία εκστρατεία για να σταματήσουμε να πεθαίνουμε από καρδιαγγειακά νοσήματα, εμφράγματα και καρκίνο. Ούτε θεωρείται επείγον πρόβλημα ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν στο δρόμο με οχήματα. Τι θα λέγαμε και για την κατηγορία «διαπροσωπική βία» που σημαίνει δολοφονίες από άντρες; Οι μολυσματικές ή ιογενείς θάνατοι είναι σοβαρές αιτίες θανάτων σε χώρες που δεν έχουν υποδομές υγείας ή σε χώρες που διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό και τους τρόπους που οι ίδιες οι κοινωνίες φρόντιζαν την υγεία τους με τα δικά τους μέσα. Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι οι χώρες της Αφρικής. Επίσης, 83 άνθρωποι έχουν πεθάνει από την εποχική γρίπη στην Ελλάδα φέτος.[12] Το 2018 τραυματιστήκανε 10.000 άνθρωποι και 709 πεθάνανε από δυστυχήματα στο δρόμο με οχήματα.[13] Το 2017 καταγράφησαν 5000 περίπου εργατικά ατυχήματα και 47 εργατικές δολοφονίες.[14] Καταγράφηκαν! Όχι τα πραγματικά νούμερα. Όλα τα προηγούμενα παραδείγματα είναι στις κορυφαίες αιτίες θανάτου κάθε χρόνο παγκοσμίως, είναι όλες αιτίες που παράγονται δομικά και αιτιακά από την ταξική, καπιταλιστική κοινωνία. Αυτά είναι τα δεδομένα και η μόνη πραγματική πραγματικότητα.

Οπότε είμαστε θύματα της επιχείρησης αστυνόμευσης του κράτους σε μαζικό επίπεδο. Πέρα από την αδυναμία της κατανόησης της πραγματικότητας και της πολιτικής συνείδησης για τον κόσμο υπάρχει και μια άλλη αιτία του προβλήματος. «Η φτώχεια μας μεγαλώνει όσο υπαγόμαστε στη σχέση κεφάλαιο και αυτή  εκφράζεται και στο επίπεδο της γνώσης και της αντίληψης για το τι συνιστά καιρός, πότε θα βρέξει, σε ποιο βαθμό κάποια αλλαγή του καιρού μπορεί να βλάψει εμάς, τα κήπια με τις ντοματιές, τον δρόμο που είναι στο βουνό, αν θα προκαλέσει κατολισθήσεις και όλα αυτά. Δεν λέω κάτι διαφορετικό από την ιστορική διαδικασία του καπιταλισμού που μας υποβιβάζει όλο και πιο πολύ σε εξάρτημα της παραγωγής του εμπορεύματος και καταναλωτή του.» Το ίδιο ισχύει για τη σχέση μας με το σώμα. Πόσο αισθανόμαστε το σώμα μας; Ποια γυναίκα μπορεί να γεννήσει χωρίς γιατρό; Πόσοι από εμάς μπορούμε να ξεγεννήσουμε και να φροντίσουμε ένα νεογέννητο παιδί; Πόσοι από εμάς μπορούμε να μην αρρωσταίνουμε ή να γινόμαστε καλά χωρίς φάρμακα; Αυτή η μαζική απουσία συναίσθησης του συλλογικού και της γνώσης για τη ζωή και την αναπαραγωγή είναι από τις βασικές αιτίες που ρίχνουν τον κόσμο στην αγκαλιά του κράτους. Και αυτό αλλάζει με δουλειά μυρμηγκιού ετών. Όταν λέμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας πρώτα εννοούμε αυτά. Αν στις δομές που θέλουμε να φτιάχνουμε που θα προεικονίζουν τον ελευθεριακό κόσμο δεν γνωρίζουμε πώς να ζήσουμε τότε θα είμαστε πάντα αλυσοδεμένοι από το κράτος και την εξουσία της ζωής. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα σήμερα που οι οδηγίες για απομόνωση πιάνουν τόσο πολύ τόπο ακόμα και σε κόσμο που έχει αντικρατική πολιτική συνείδηση.

Οι οδηγίες για να μην κολλήσεις γρίπη ή κορωνοϊό είναι απλές και γνωστές σε όλους. Πλύσιμο χεριών με σαπούνι, αποφυγή σταγονιδίων/σάλιου, προσοχή με τα αντικείμενα, πλύσιμο χεριών με σαπούνι. ΑΥΤΑ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑ. Δε θα κάνουμε τα σπίτια μας κελιά. ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΤΕ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ ΟΤΙ Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ. Είναι φάση black mirror. Αυτή η μαζική παράκρουση είτε με τον Έβρο, είτε με τον κορωνοϊό δεν είναι τίποτα άλλο από στιγμές ολοκληρωτισμού. Ολοκληρωτισμός, που όπως λέω στην πρώτη παράγραφο, αναπτύσσεται μπροστά στα μάτια μας και αξιοποιεί κάθε κρίση και πανικό για να επιταχύνει την ήδη υπάρχουσα στρατηγική του. Και ενώ στην τεχνητή κρίση του Έβρου χρησιμοποιείται η ιδεολογία του έθνους, της οικογένειας και του χριστιανισμού (με λίγο ευρώπη), στην τεχνητή κρίση του κορωνοϊού χρησιμοποιείται η κυρίαρχη ιδεολογία γύρω από την ουδετερότητα της τεχνοεπιστήμης και του κράτους – που νοιάζονται για όλους.

Εκ του αποτελέσματος και με γνώση της ιστορίας μας δύο πράγματα είναι δεδομένα. Το πρώτο είναι πως το εθνικοπατριωτικό μπλοκ είναι λιγότερο δυνατό απ’ ότι ήταν στο παρελθόν. Η αλλαγή της κοινωνικής σύνθεσης με τον αριθμό των μεταναστών είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Το ’90 δεν έβγαινες να πεις λέξη για Μακεδονία. Φυσικά χρειάζεται πολιτική και οργανωτική αναβάθμιση για να ανταπεξέλθουμε αλλά δεν είμαστε στο μηδέν. Το δεύτερο είναι πως όπως αποδεικνύεται η τεχνοεπιστήμη έχει τη δυνατότητα να παράξει πολύ μεγαλύτερη συναίνεση και εθνική συνεργασία απ’ ότι το «ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ». Για παράδειγμα, μια ευρύτατη κοινωνική ομάδα ψιλομορφωμένων με δημοκρατικές ευαισθησίες και προοδευτικά χαρακτηριστικά που με τεράστια ευκολία θα χλευάσουν την Εκκλησία για τις μαλακίες που λέει για τη μεταλαβιά, θα λατρέψουν το θεό της επιστήμης και της τεχνοκρατίας. Η Κυριαρχία σήμερα τα καταφέρνει πολύ καλύτερα με την τεχνοκρατία και ενσωματώνει πολύ πιο πλατιά στρώματα έτσι. Και την ενσωμάτωση διαμέσου της τεχνοκρατίας την υπηρετεί πολύ καλύτερα στην ελλάδα η Αριστερά της προόδου και της επιστήμης. Δείτε πως ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε τα ψηφιακά συστήματα. Η Δεξιά έχει πολλά ερείσματα ανορθολογισμού και τεχνοφοβίας στην κοινωνία. Από τη μια έχεις τους ρατσιστές, από την άλλη τους απόφοιτους των πανεπιστημίων που θέλουν ουδετερότητα, ορθολογικό κράτος και αξιοκρατία. Σόρρυ αλλά δε θα διαλέξω καμία από τις δύο πλευρές. Και ειδικά τη δεύτερη που είναι και η πιο ύπουλη. Τους άλλους τους ξέρουμε καλά. Εδώ θέλει πολύ πρακτική και θεωρητική δουλειά για να αντισταθούμε σε αυτά και να διαδώσουμε την αναρχική οπτική στον τεχνολογικό κόσμο του 21^ου. Ας αρχίσουμε από την απλή άρνηση της παράκρουσης γύρω από τον κορωνοϊό. Ζητάω πολλά;

Δεν μπορώ να κρύψω ότι είναι διασκεδαστικό να βλέπεις τον Trump, τον Μαρινάκη και άλλα καθάρματα να ανησυχούν – και είναι ο φόβος ο δικός τους που μεταφέρουν με εντολές σε εμάς. Είναι απίθανο γι’ αυτούς να νοσήσουν από έναν ιό που νοσεί ο απλός κόσμος. Απίθανο σενάριο! Είναι διασκεδαστικό να βλέπεις τον καπιταλισμό να παρεμποδίζει ο ίδιος την κυκλοφορία του εμπορεύματος επειδή ακριβώς αυτή η κυκλοφορία είναι η αιτία της διάδοσης της νόσου. Μέχρι να φτιάξει βιονικούς ανθρώπους που δε θα αρρωσταίνουν θα το ζούμε όλο και πιο συχνά αυτό. Δεν είναι καθόλου διασκεδαστικές όμως οι απολύσεις και οι εργοδοτικές καφρίλες που όλο και θα πληθαίνουν,[15] το ότι δε θα έχουμε λεφτά να πληρώσουμε το νοίκι και το γεγονός ότι θα το χρησιμοποιήσουν ξανά για να φυσικοποιήσουν την κρίση που είναι έτοιμη να απλωθεί παγκοσμίως.[16] Τη ζημιά που θα κάνει στα κέρδη των αφεντικών πάλι εμείς θα την πληρώσουμε και μάλιστα σε πολλαπλάσια ποσά με τη δικαιολογία του ιού. Δε θέλω να σκέφτομαι ότι θα εξαπλωθεί στα φτωχότερα στρώματα του πλανήτη ή στα κέντρα κράτησης των μεταναστών – τότε δε θα υπάρχει τέτοιος πανικός να είστε βέβαιες. Δε θα οδηγήσει σε υποστήριξη του κομμουνισμού και του δημόσιου συστήματος υγείας αλλά σε βάθεμα του εθνικοσοσιαλιστικού, τεχνοεπιστημονικού καπιταλισμού. Αξιοποιώντας μαζί και τα μέτρα που εφαρμόσανε τώρα για να βαθύνουν όλο και πιο πολύ τον φασισμό του 21^ου. Την πειθαρχία, τον έλεγχο των σωμάτων των εργαζομένων, το αν έχουν αρρώστιες, τις κοινωνικές τους επαφές, τη φυλή τους. Δείτε τι γίνεται στην Ιταλία. Ήδη γίνεται στην Κίνα. Ήδη εδώ σεκιουριτάδες μετράνε τον πυρετό σου πριν μπεις στο χώρο εργασίας σου. Σε αυτό το σαμποτάζ της κυκλοφορίας όμως δεν είναι η δικιά μας δουλειά να το στρέψουμε προς τη δικιά μας κατεύθυνση; Είναι. Αλλά αυτό προϋποθέτει ότι έχουμε στρατηγική. Και δεν έχουμε.

---

[1] «ΧΟΡΑ», Μηχανή του Χρόνου, 2015, https://vimeo.com/108367956

[2] «ΕΝΟΧΟΣ ο Κάρατζιτς! Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποφάσισε υπέρ των θυμάτων της γενοκτονίας στη Βοσνία», https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/24/karadzic-the-verdict/

[3] «Το πολύ ενδιαφέρον στοιχείο (με το οποίο κρυφά ή φανερά διασκεδάζουμε λίγο όλοι μας) είναι η αναγκαστικότητα της βίας … που διαρρηγνύει το συμβόλαιο της εθνικής ενότητας από τα πάνω.»
«7 σημεία με αφορμή τις συγκρούσεις στα νησιά.», https://blackathena.squat.net/7-shmeia-me-aformh-ta-nisia/

[4] «Έφτιαξαν βιονική μέδουσα! Κολυμπάει τρεις φορές πιο γρήγορα από την κανονική»
https://www.news247.gr/technologia/proti-vioniki-medoysa-gegonos-kolympaei-treis-fores-grigora.7574725.html

[5] «Xenobot: Δημιουργήθηκαν τα πρώτα ζωντανά ρομπότ»
https://www.news247.gr/kosmos/xenobot-dimioyrgithikan-ta-prota-zontana-rompot.7563671.html

[6] «Ο στρατός των ΗΠΑ μπορεί να έφερε επιδημία στην Κίνα, λέει ο εκπρόσωπος Τύπου του Κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών(εκτενές update)»
https://guernicaeu.wordpress.com/2020/03/13/%CE%BF-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8C%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF-%CE%BD%CE%B1-%CE%AD%CF%86%CE%B5%CF%81%CE%B5/

[7] «Διεθνές πείραμα δημιουργεί επικίνδυνο ιό εργαστηρίου», (13/11/2015)
https://www.in.gr/2015/11/13/tech/diethnes-peirama-dimioyrgei-epikindyno-io-ergastirioy/

[8] «Φυσικές καταστροφές, ταξικός πόλεμος και το συμβόλαιο ενάντια στον θάνατο: πώς να σκεφτούμε;» (28/07/2018)
https://blackathena.squat.net/fusikes-katastrofes-taksikh-analysh-thanatos/

[9] «Η υγειονομική συγκρότηση του ελληνικού κράτους (1833-1845)»
http://www.biblionet.gr/book/232793/%CE%9C%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82,_%CE%98%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B7%CF%82/%CE%97_%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D_%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82_(1833-1845)

[10] «Το απόρρητο σχέδιο “Άρτεμις” για τον κορωνοϊό»
«..Το πρώτο κέντρο επιχειρήσεων βρίσκεται στον δεύτερο όροφο της ΓΑΔΑ και θα λειτουργεί ως «κέντρο ιχνηλάτησης». Με άλλα λόγια, αστυνομικοί και πυροσβέστες θα έχουν την αρμοδιότητα να εντοπίζουν τον κύκλο επαφών των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων ώστε να λαμβάνονται μέτρα καραντίνας. Το κέντρο θα στελεχωθεί από 150 ανακριτικούς υπαλλήλους…»
https://www.zougla.gr/greece/article/to-aporito-sxedio-artemis-gia-ton-koronoio

[11] «Coronavirus: People fined and arrested for violating lockdown in Italy»
https://www.youtube.com/watch?v=Yb7g0zX4Lfo

[12] «Στους 83 οι νεκροί από την εποχική γρίπη»
https://www.kathimerini.gr/1067733/article/epikairothta/ellada/stoys-83-oi-nekroi-apo-thn-epoxikh-griph

[13] «709 θάνατοι σε 655 ατυχήματα το 2018»
http://www.iaveris.gr/safety-first/296-709-thanatoi-se-655-atiximata-2018

[14] «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ, ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, ΕΡΕΥΝΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ, 2017»

[15] «Δεν έχουν τον…ιό τους! Διευκρινήσεις πάνω στο φαινόμενο εξάπλωσης της εργοδοτικής καφρίλας στον κλάδο του εμπορίου», https://orthostasia.wordpress.com/2020/03/13/%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%ad%cf%87%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b9%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%cf%85%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%80/

[16] « «Κρίση είναι θα περάσει»: μια σημείωση για την χρήση της ιδεολογίας» (28/02/2018)
https://blackathena.squat.net/krish-einai-tha-perasei/