Η «Μαύρη Αθήνα» είναι μια θεωρία του Martin Bernal με την οποία απορρίπτει την ιδέα πως ο αρχαίος κλασσικός ελληνικός πολιτισμός ιδρύθηκε από Ινδοευρωπαίους που κατέβηκαν από την κεντρική Ευρώπη αλλά ότι έχει πολύ μεγάλη σύνδεση με τον αιγυπτιακό και τον φοινικικό πολιτισμό. Ο υπότιτλος του έργου του είναι «Οι αφροασιατικές ρίζες του κλασσικού πολιτισμού». Υποστηρίζει πως αυτή η ιδέα για τον κλασσικό ελληνικό πολιτισμό (που την αποκαλεί «the Aryan model») εγκαθιδρύθηκε τον 19ο αιώνα και σε αυτό συνέβαλαν 4 αλληλοσυνδεόμενες δυνάμεις: ο χριστιανισμός, η ιδέα περί προόδου, ο ρατσισμός και ο (ελληνιστικός) ρομαντισμός. Γενικά, η θεωρία δεν έχει γίνει αποδεκτή από την επίσημη επιστημονική κοινότητα η οποία την αντικρούει με πολλά και σοβαρά επιχειρήματα.
Η χρήση του ονόματος αυτού για αυτό το blog δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με αυτή τη θεωρία. Δεν υπάρχει καμία έγνοια για υποστήριξη ή μη αυτής της θεωρίας. Το έναυσμα ήταν το εξής: η προσπάθεια αυτής της θεωρίας να δείξει μια συνέχεια μεταξύ των αρχαιότερων – από τον κλασσικό ελληνικό – πολιτισμών ενάντια σε μια ιδέα περί ριζικής ρήξης και παρθενογένεσης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Αυτή η συνέχεια, αυτές οι αργές και αφανείς κοινωνικές και πολιτισμικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα συνεχώς σε αντίθεση με τα μεγάλα γεγονότα, τα οποία είναι προϊόντα αυτών των διαδικασιών, που γίνονται ορατά και καταγράφονται στην ιστορία (από τους νικητές) είναι που μας ενδιαφέρει. Και μας ενδιαφέρει επειδή τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, τα μεγάλα μνημεία, οι βασιλιάδες και οι πρωθυπουργοί είναι η ιστορία της εξουσίας. Για να χτίζουμε συνέχεια τον άλλο κόσμο, της ελευθερίας, πρέπει να μάθουμε να διαβάζουμε την ιστορία με τα δικά μας μάτια και όχι μέσα από τα μάτια της εξουσίας. Επιπλέον, να αντισταθούμε σε αυτή την ιδέα της Μεγάλης Επανάστασης, του Κομμουνισμού και της Αναρχίας που θα έρθουν και θα σαρώσουν αυτόν τον κόσμο όπως η Αποκάλυψη. Όλα αυτά γράφονται με κεφαλαία γράμματα για καθόλου τυχαίο λόγο.
Η «Μαύρη Αθήνα» είναι επίσης η Αθήνα που εμείς ξέρουμε, στην οποία ζούμε και την οποία φτιάχνουμε. Το μαύρο είναι το μη χρώμα. Το μαύρο είναι η άρνηση της ιδεολογίας, είναι η άρνηση των συμβόλων και των ταυτοτήτων, είναι η άρνηση του λευκού και κάθε είδους ρατσιστικής και φασιστικής καθαρότητας, είναι αυτό που υπάρχει εκεί που σβήνουν τα φώτα, εκεί που η όραση χάνει τη δύναμή της και μαζί και την εξουσία της, εκεί που η εικόνα και το θέαμα πεθαίνουν. Εκεί θα προσπαθήσουμε να περιπλανηθούμε. Στο σκοτάδι της εποχής μας..